Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
C. van Dort Wat oom vertelde, druk 1, 22 blz.	G. K. 0. 5 t. d. t. 28 cent. Oom Jan verhaalt aan zijn neefjes een voorval uit zijn eigen jeugd. Als kleine jongen is hij tegen het verbod van vader over het ijs de rivier overgestoken. Daar de dooi ingevallen is, is dit hoogst gevaarlijk. Maar hij komt ongedeerd aan den overkant. Van terugkeeren langs denzelfden weg kan geen sprake zijn. Jan, tot nadenken gekomen, krijgt berouw; vreest, dat zijn ouders zich ongerust zullen maken en bidt God om vergeving van zijn ongehoorzaamheid. Aan de ongeruste ouders wordt bericht gezonden. Den volgenen morgen komt vader hem halen, en Jan belijdt ook voor dezen schuld. Er is niets in dit boekje, dat ons reden geeft het af te keuren. Ongehoorzaamheid wordt hier voorgesteld als een zonde tegen God en de ouders. Maar er is ook niet veel, dat ons dringt tot een hartelijke aanbeveling. Er is te weinig handeling in 't verhaal, de inhoud is weinig beduidend. De schrijver vertelt wel vlot, maar door de weinige actie boeit het niet genoeg. Het is door Bottema heel aardig geïllustreerd. Voor de jongere kinderen is het boekje door zijn kortheid cn natuurlijkheid wel geschikt.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1925