Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
H. Groske Van het zilveren klokje, druk 1, 16 blz.	Een boekje voor onze Zondagsscholen totaal onbruikbaar, wijl het van het begin tot het einde ongereformeerd is. Het zilveren klokje stelt voor : het geweten. 't Is gestemd op "goed" en "kwaad." Op den doopdag van Frits komen twee engelen en hangen het midden in zijn hart. Welk eene voorstelling! Hij gaat den weg der zonde op; 't klokje breekt en wordt dan, nadat Frits staande gehouden en ziek geworden is, door twee engelen, met wie de "lieve God" de zaak besproken heeft, met eenen zilveren hamer en eenen rooden draad gerepareerd. De vriendelijke lezer heeft reeds gevoeld, dat men alzoo over God en Goddelijke zaken niet mag spreken. In valsche beeldspraak treffen wij hier eene voorstelling van het geweten aan, geheel onschriftuurlijk en foutief gedacht. Dit verhaal van het zilveren klokje is in staat, de kinderen geheel en al van de wijs te brengen. Frits is gedoopt (pag. 1.) Zijne ouders denken aan den avond van den doopdag over . . . Gods verbond? over . . . het sacrament? - neen, over "de schoone woorden, die de dominee gesproken heeft over tucht en vermaning." Op bladz. 6 vraagt moeder aan haren zoon. "Zijt gij braaf geweest?" En op bladz. 14 zeggen de engelen tot den zieken Frits : "Wees braaf." Voorts treffen wij hier een gewone "snelbekeering" aan, maar zonder schuldbesef en zonder Christus. Dit werkje moeten wij naar den eisch onzer beginselen onvoorwaardelijk afkeuren.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1901 Open Jachin-boekbeoordelingen.